ماشین و گردش

موقعی که اومدم اینجا با ویزای ۴۸۹ احساس کرم که به ماشین نیازی نیست چون کساییکه ویزای ۴۸۹ هستن میتونن تا هر وقت بخوان با ترجمه گواهینامه ایرانی و یا گواهینامه بین المللی(فقط برای یک سال) رانندگی کنن. البته کسانی که با ویزای دائم میان باید تا ظرف سه ماه گواهینامه استرالیایی بگیرن. البته من به تازگی گواهینامه هم گرفتم و در پست بعدی براتون در مورد مدل رانندگی در استرالیا و گرفتن گواهینامه می نویسم. اول که ما اومدیم واقعا هم نیازی نبود که گواهینامه بگیرم چون سیستم حمل و نقل آدلاید خیلی خوبه و همه جا مسیر اتوبوس داره که یک سری مسیرها هم اتوبوس رایگانه.

ولی گرفتن ماشین و گواهینامه برای من موقعی مهم شد که احساس کردم در کنار درس خوندنم در تیف و کار بدون حقوق باید به فکر درآمد باشم به خاطر همین وقتی دوستام اینجا به من گفتن که میشه توی uber eat  کار کرد به فکر این افتادم که ماشین بخرم و بعدش گواهینامه بگیرم چون برای کار در اوبر شما باید حتما گواهینامه استرالیایی داشته باشین.

بعد از مدتها گشتن توی سایتهای مختلف و دیدن ماشین های مختلف و مدل های مختلف تصمیم گرفتم که ماشین تویوتا کمری ۱۹۹۶ اتومات ۴ سیلندری بگیرم و علت این کارم این بود که اکثر دوستان ایرانی ما که اینجا اوبر کار می کنند ماشین های قدیمی می گیرند که خیلی هزینه نکرده باشن. ماشین تویوتا کمری که من خریدم مبلغش ۲۰۰۰ دلار بوده و ماشین خیلی کم کار و در حد نو بود و خوشبختانه تونستم ماشین خوبی با هزینه خیلی کم تهیه کنم تا هم بشه باهاش کار کرد و هم اینکه آخر هفته ها  میتونید با ماشینتون به پارک های جنگلی و جاذبه های توریستی آدلاید که از شهر دورن برید و لذت ببرید. من تا حالا حدود ۱ ماه  هستش که این ماشین رو خریدم و خیلی راضی هستم.

شما وقتی ماشین داشته باشید خیلی راحت می تونید جاهی مختلف برید مثل جنگل و یا ساحل. یکی از جاهای خیلی قشنگی که من تا ماشین خریدم رفتم پارک Morialta Conservation Park  بودش که خیلی قشنگ و دیدنی بود. این پارک در قسمت شرق آدلاید نزدیک به محله magil  هستش که داخل اون شما مسیر های پیاده روی و کوه نوردی میبینید که  از داخل جنگل و  از کنار رودخونه ادامه داره. یک چیزی در حدود دربند و درکه خودمون ولی خیلی تمیز تر و درست شده تر. من تا حالا تو کل مسیر هایی که رفتم یک تیکه اشغال ندیدم. 

داخل این پارک ها آبشارهای خیلی زیبا هستش که بالای اونها پل های چوبی ساخته شده که شما بتونید به بالای آبشار برید و از دیدنش لذت ببرید. در مسیر کوه نوردی اگر دقت کنید می بینید که خرس های کوالا نوک درخت نشسته اند و دارن آفتاب میگیرن. چیزی که برای من جالب بود اینه که استرالیا ها خیلی اهل کوه نوردی و جنگل گردی هستن. هر موقع که ما میریم توی این پارک ها میبینیم که زن و شوهر به همراه بچه های خیلی کوچیکشون مسیر های طولانی کوه نوردی رو باهم میرن. و بچه ها رو از بچگی کوه نورد بار میارن.  تو مسیر که شما حرکت می کنید وقتی از روبرو یک استرالیایی نزدیک بشه در اکثر مواقع  لبخند میزنه و سلام میکنه. 

یکی دیگه از پارک های جنگلی آدلاید Mount Lofty  هست که شما از مسیر Waterfall Gully  که شروع کنید به پیاده روی ۳ کیلومتر طول میکشه تا به نوک قله Mount Lofty  برسید و از اونجا شما میتونید کل شهر آدلاید رو به راحتی ببینید. البته نوک این قله مسیر ماشین هم داره که خیلی ها برای دیدن آدلاید به قله میرن و از رستورانش استفاده میکنن. 

یکی دیگه از جاهایی که به لطف داشتن ماشین تونستیم بریم محله ای خیلی دو ر از شهر به نام  Gumeracha  بود که داخل این محله جایی هسن به نام Toy Factory  که کار خونه اسباب بازی فروشی چوبی برای بچه هاست و در کنارش یک پارک محافظت شده برای حیوانات هستش که ورودیش نفری ۱ دلار هست و ۲ لار هم میتونید غذا برای حیوانات بخرید.  وقتی وارد این پارک میشید می بینید حیوانات آزادادنه میچرخند و شما میتونید بهشون غذا بدید و عکس بگیرید. توی این پارک برای اولین بار با کانگورو از نزدیک آشنا شدیم و حس خیلی خوبی داشیتم.